Bahasa Indonesia Bahasa Bali

mu.suh

1. n lawan (majajal, maperang, majudi, matanding, msl); meseh; musuh;

2. n bandingan, imbangan, tandingan;

3. n ané ngaé uug, gelem, msl;

Kata Turunan:

ber.mu.suh.an

v mamusuh;

me.mu.suhi

v ngamusuhin;

per.mu.suh.an

n idk memusuh

Gabungan Kata:

mu.suh bebuyutan

musuh lama; musuh turun-temurun;